Rodzaje cynkowania
Cynkowanie polega na pokrywaniu stalowych wyrobów silnie przylegającą, a tym samym wytrzymałą powłoką cynku. Celem tego procesu jest stworzenie skutecznej ochrony przed korozją, którą mogą wywoływać działania wody i powietrza. Cynkowanie znajduje szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach przemysłu, m.in. branży budowlanej, samochodowej czy lotniczej. Istnieją różne rodzaje tej formy obróbki, z których każda opiera się na nieco innym sposobie nakładania warstwy ochronnej cynku.
Cynkowanie ogniowe
Cynowanie ogniowe bywa nazywane również cynkowaniem zanurzeniowym. Proces ten polega na zanurzeniu metalowych elementów w ciekłym cynku, rozgrzanym do temperatury ok. 450-500 stopni Celsjusza. W ten sposób uzyskiwana jest wytrzymała warstwa ochronna, której trwałość może sięgać od kilkudziesięciu do nawet stu lat. W przypadku cynkowania ogniowego, powłoka cynkowa bardzo dobrze przylega do metalowej powierzchni i nie pozostawia żadnych przerw. Technika ta podnosi odporność elementu na proces korozji, a także różnego rodzaju uszkodzenia mechaniczne. Do wad cynkowania ogniowego należy fakt, że po kąpieli w rozgrzanym cynku dochodzi do wytworzenia się nierównej warstwy z zaciekami i zgrubieniami. Po wystygnięciu ulegają one zaschnięciu na powierzchni elementu, przez co mogą być widoczne nawet pod nałożoną warstwą farby. Dowiedz się więcej na https://www.ocynkownia-ogniowa.pl/duza-wanna/
Cynkowanie galwaniczne
Metoda cynkowania galwanicznego opiera się na zanurzeniu metalowego wyrobu w kąpieli elektrolitowej, która zawiera związki cynku. W wyniku działania prądu, cząsteczki te zaczynają osiadać na powierzchni obrabianego elementu. Metal jest następnie odpowiednio płukany, a uzyskana warstwa cynkowa wyróżnia się wyjątkową gładkością. Nie występują na niej żadne nierówności, dzięki czemu jest bardzo estetyczna. W wyniku cynkowania galwanicznego uzyskuje się warstwę niezbyt grubą, przez co nie jest ona szczególnie odporna na uszkodzenia o charakterze mechanicznym. Technika ta stosowana jest więc przede wszystkim do produktów nieeksploatowanych nadmiernie oraz nienarażonych na zniszczenia, np. elementów wystroju wnętrz.
Cynkowanie natryskowe
Metoda cynkowania natryskowego znajduje zastosowanie w przypadku wyrobów, które nie są zbyt odporne na wysokie temperatury i wymagają dodatkowego zabezpieczenia. Technika ta polega na rozpuszczeniu drutu cynkowego, a następnie nałożeniu go na metalowy element przy pomocy sprężonego powietrza. Cynkowanie natryskowe można bez trudu przeprowadzić nawet na konstrukcjach już zamontowanych, a także elementach nienadających się do cynkowania ogniowego lub galwanicznego z uwagi na duże gabaryty. Metoda ta nie wprowadza wielkich naprężeń cieplnych, dzięki czemu temperatura podłoża jest niska. Do minusów cynkowania natryskowego należą spore trudności z docieraniem do przestrzeni trudno dostępnych, takich jak rozmaite zgięcia. W warstwie cynku powstają w związku z tym szczeliny, które obniżają trwałość warstwy i zwiększają ryzyko powstawania rdzy.
Cynkowanie proszkowe
W przypadku cynkowania proszkowego element metalowy umieszczany jest w sproszkowanym cynku o 6-procentowej zawartości tlenku cynku, w wysokiej temperaturze oraz przez kilka godzin. Powłoka cynkowa uzyskana w ten sposób jest bardzo twarda, a także wyróżnia się niską porowatością. W ten sposób metalowy element uodparniany jest na różne odpryski, a także zwiększa swoją wytrzymałość na ścieranie. Wadą cynkowania proszkowego jest stosunkowo niska wydajność, przez co nie stosuje się tej metody w przypadku dużych wyrobów. Technika ta wymaga też sporych nakładów pracy, dlatego obecnie stosowana jest dość rzadko.